Mężczyzna o tym imieniu, nie jest dobrym kierownikiem. Jest pracowity, słowny, punktualny, chodzi starannie ubrany. Potrafi szybko dostosować się do panujących warunków bytowania, lubi wszystko analizować. Ma doskonały słuch i często wybiera zawód muzyka. Wychowaniem dzieci nie zajmuje się. Daje przykład jak należy przejść przez życie. Imieniny Bonifacego 25 październik 19 lutego 14 maja 5 czerwca 19 czerwca 12 lipca 17 sierpnia 28 sierpnia 4 września Patroni i święci św. Bonifacy z Tarsu św. Bonifacy Winfrid św. Bonifacy, papież Zdrobnienia imienia Bonifacy Benek, Benio, Boncio, Bonciu, Bonek, Boni, Boniek, Bonifacek, Bonifacyś, Bonilek, Boniuś, Boniś, Bonulek, Bonusiek, Bonuś, Facek, Faculek, Facuś, Facy, Facylek Szczęśliwa liczba: 3 Szczęśliwy kamień: topaz Szczęśliwy kolor: brunatny Znane osoby o imieniu Bonifacy Bonifacy I Bonifacy II Bonifacy III Bonifacy IV Bonifacy V Bonifacy VI Bonifacy VIII Bonifacy IX Antypapież Bonifacy VII Bonifacy w innych językach łacina – Bonifacius język angielski – Boniface język niderlandzki – Bonifatius język niemiecki – Bonifatius, Bonifaz Historia imienia Bonifacy Imię pochodzące z języka łacińskiego od słów bonum „dobro” i fatum —”wróżka, los”. Było to imię wróżebne i oznaczano nim człowieka „dobrej wróżby, dobrego losu”. W dawnych tekstach łacińskich występuje to imię w formie Bonifatius (po grecku zapisywane jako Bonifatios). Dopiero w późniejszym piśmiennictwie łacińskim imię otrzymuje postać Bonifacius i bywa wtedy łączone z czasownikiem facio, facere —”czynić, robić”. W Polsce jest to imię niezbyt popularne. BONIFACY, MĘCZENNIK Z TARSU Miał być sługą pewnej bogobojnej Rzymianki, która wysłała go do Tarsu, aby przywiózł stamtąd relikwie męczenników. W Cylicji rozpoznano go jednak jako chrześcijanina, a szalało właśnie prześladowanie wywołane dekretami Dioklecjana i Maksymiana. Toteż Bonifacy został uwięziony, potem zaś, po zniesieniu rozmaitych męczarni, ścięty. Słudzy, z którymi odbywał podróż, mieli jego ciało przetransportować do Rzymu, gdzie ich wspólna pani wybudowała ku czci Bonifacego kościół. To „piękne opowiadanie” nie ma jednak nic wspólnego z historią. Trudno jest nawet określić datę wydarzenia i jego pamiątki. Grecy uznawali za taką 19 XII i 15 VI. Na Zachodzie uznawana była data 14 V. W Polsce Bonifacy należy do „zimnych świętych”.