Św. Adelajda, cesarzowa . (931-999). Córka króla Burgundii Rudolfa II i pasierbica króla Italii Hugona. Wyszła za mąż w 947 r. za syna Hugona, Lotara II, który objął tron. Po trzech latach młody władca zmarł, prawdopodobnie wskutek otrucia. Gdy odrzuciła oświadczyny syna nowego króla Italii, była prześladowana i uwięziona. Z pomocą pospieszył siostrze król Burgundii Konrad oraz król Niemiec Otton I. Pokonali wojska króla Berengeriusza, Otton ukoronował się na króla Italii, a wkrótce poślubił Adelajdę. W 962 r. papież Jan XII w Rzymie dokonał uroczystej koronacji Ottona I na cesarza. Adelajda okazała się wybitną i światłą władczynią. Po śmierci męża tron objął jej syn Lotar II. Jego żona, córka cesarza bizantyjskiego, okazywała niechęć teściowej. Wymusiła nawet wypędzenie jej z kraju. Dopiero po śmierci synowej Adelajda mogła wrócić do Rzymu. Otton II zmarł, pozostawiając 3-letniego następcę tronu. W jego imieniu, jako regentka, władzę sprawowała cesarzowa Adelajda. Wtedy dopiero mogła wykazać się swoimi nieprzeciętnymi zdolnościami organizacyjnymi, mądrością i roztropnością. Była fundatorką wielu kościołów i klasztorów. Pod koniec życia wstąpiła do zakonu, gdzie zmarła w opinii świętości. Jest patronką budowniczych obiektów sakralnych Imieniny 16 grudnia

Św. Adelajda z Vilich . (zm.1015) – była przełożoną klasztoru kanoniczek. Imieniny 5 lutego

Św. Adelajda z Bergamo. Imieniny 27 czerwca

Św. Adelajda z Cambre . (zm.1250)– mistyczka, mniszka cysterska z klasztoru Cambre pod BrukseląImieniny 11 czerwca