Św. Bernard z Clairvaux . (1090-1153). Pochodził ze znaczącego i bogatego rodu w Burgundii. W wieku 22 lat wraz z czterema swoimi braćmi, ojcem i 26 przyjaciółmi wstąpił do zakonu cystersów w Citeaux. Swoją gorliwością do pokuty i ascezy tak zadziwił wszystkich, że opat, św. Stefan Harding, wysłał go z grupą braci do Clairvaux (Jasnej Doliny), aby założył tam nowy klasztor. W wieku 25 lat został opatem tego klasztoru. Po uzyskaniu święceń kapłańskich zakładał liczne klasztory, dużo podróżował i pisał wiele różnych dzieł teologicznych. Z upoważnienia papieża Eugeniusza III ogłosił drugą wyprawę krzyżową do Ziemi Świętej. Był bez wątpienia jedną z najwybitniejszych postaci XII w. W 1830 r. ogłoszony został doktorem Kościoła. Jest patronem pszczelarzy i opętanych Imieniny 20 sierpnia

Św. Bernard z Aosty . (zm.w 1081). Nazywany też był Bernardem z Menthon. Pochodził z rodu o tradycjach rycerskich z Aosty (Włochy). Po studiach w Paryżu zrezygnował z bogatego ożenku i wybrał drogę duchową. Został archidiakonem. Dzięki swoim talentom krasomówczym i kaznodziejskim zdołał nawrócić wielu pogan. Wśród alpejskich górali założył schroniska-hospicja: na Górze Jowisza i na Kolumnie Jowisza. Jest patronem górali i alpinistów. Od niego też nazwę gatunku wziął pies bernardyn. Imieniny 15 czerwca

Św. Bernard z Parmy . (ok.1050-1133). Pochodził z Florencji. W 1075 r. wstąpił do nowo powstałego zakonu walumbrozjanów. W 1093 r. został wybrany opatem klasztoru w San Salvi, a w kilka lat później generałem zakonu. Rządził sprawnie i roztropnie. W dowód jego zasług papież Urban II mianował go kardynałem. Założył wiele klasztorów i łagodził konflikty między papiestwem a cesarstwem. Imieniny 4 grudnia