Rodzaje senników

• Sennik Asyryjski – dla Asyryjczyków sny równoznaczne były ze znakami, omenami odnoszącymi się do życia na jawie. Czesto umieszczali swe sny na glinianych tabliczkach - tak jak przykładowy sen odnaleziony w Nineveh i pochodzący prawdopodobnie z czasów panowania władcy Ashurbanipala. Na tej tabliczce wyryto przepowiednię mówiącą o tym, że gdy człowiek w czasie snu wzbija się w przestworza -w realnym życiu staje się obojętny i może stracić wszystko. Warto dodać, że Asyryjczycy pomimo iż czerpali z religii babilońskiej - na co dzień posiadali swoje własne wierzenia, które były pochodne od religii Hurtów. Mieli kilku bogów, których czcili. Szamani natomiast wywierali wielki wpływ na rozwijanie się ich kultury.
  
  
   
• Sennik Babiloński - w dawnych czasach mieszkańcy Mezopotamii dzielili sny na pozytywne i negatywne. Uważali bowiem, że jeżeli przydarzył się komuś negatywny sen  - to był to koszmar który zesłał szatan. Jesli natomiast sen był pozytywny - to jego twórcą był ich bóg - Wielki Władca. Babilończycy posiadali wielu bogów, których czcili. Jednym z nich była bogini snów - Mamu, której służyli kapłani. Ich to zadaniem było niedopuszczenie do spełnienia się snów złych. Bardzo często sennik Babiloński był wiązany z sennikiem Egipskim. Prawdopodobnym powodem tego łączenia był podobny okres powstawania obu senników. Wielu ludzi uważało również, że sennik Babiloński jest powiązany z Pismem Świętym, gdyż wielu bohaterów opisanych w Piśmie Świętym doznawało niezwykłych snów - objawień których żródłem mógł być zarówno szatan, jak i Bóg.
  
  
   
• Sennik Egipski - powstał około 1349 r.p.n.e, a obecnie znajduje ię w zbiorach Muzeum Brytyjskiego w Wielkiej Brytanii. Podobnie jak sennik Babiloński - sennik Egipski dzielił sny na dobre i złe. Starożytni Egipcjanie uważali, że  snach pojawiają się bogowie i oni pbjawiają śmiertelnikom w ten sposób informacje na temat przyszłości. Sny spisywane byly na papirusach, a w senniku umieszczone zostały - oprócz tłumaczeń marzeń sennych - także i zaklęcia mające chronić i pomóc w uniknięciukonsekwencji nieprzyje­mnych czy nawet złowrogich snów.  Odczytywać  sny mogli tylko i wyłącznie szamani wysoko postawieni w hierarchii społecznej. Starożytni Egipcjanie uważali, że szamani byli bardzo mądrzy a przez to - szanowani. Do ich zadań należało tylko i wyłącznie przepowiadanie snów.  Gdy ludzie mieli jakiś sen udawali się tylko i wyłącznie do tych kapłanów, ponieważ ich prorocze słowa się sprawdzały. Szamani powtarzali im, że aby przydarzył się "dobry" sen - przed zaśnięciem muszą myśleć o pozytywnych fantazjach - nigdy o negatywnych - a także powinni wysłuchiwać przyjemnych pieśni.
  
  
  
  Inkubacja snów - Egipcjanie - podobnie jak inne ludy bliskowschod­nie - uważali, że sny mogą być traktowane jako wy­rocznie i przekazywać śmiertelnikom wiadomości od bogów. Wg nich najle­pszym sposobem uzyskania pożądanej odpowiedzi - zwłaszcza w chorobie - było wymuszenie, czyli „inku­bacja" snu (łac. incubatio — wylęgać). Aby to osiągnąć Egipcjanin udawał się osobiście do świątyni lub sanktuarium, np. do świątyni w Memfis, gdzie przesypiał noc na specjalnym „łożu snów" oczekując w nadziei na otrzymanie boskiej rady, pocieszenie bądź uzdrowienie we śnie. Chorzy wędrowcy w celu wymuszenia snów stosowali swego rodzaju umartwianie w postaci zażywania specjalnych mikstur bądź odbywania postu.
  
  
• Sennik Grecki – W Grecji dzielono się snami na pozytywne i negatywne. Mieli świątynie przeznaczone do wywoływania snów. Przed wywoływaniem snu odbywali obrzędy, które miały za zadanie poprawić samopoczucie ludzi. 3 dni przed wejściem do domu bożego nie mogli już uprawiać seksu, jeść mięsa, ryb i jakiej kol wiek dziczyzny, tylko mogli pić czystą wodę. Zapłatą za wejście do domu bożego było zwierzę. Uważali że muszą w jakiś sposób zapłacić przywołanemu bogu. Gdy Greków prześladowały sny, w których występowali ludzie uważali, że żyją oni w podziemiach. Grecy bardzo wierzyli w prorocze sny, ponieważ one się sprawdzały. Sny jakie występowały w ich życiu miały wpływ na sprawy osobiste, politykę i ekonomię. Czerpali, niektóre zwyczaje z innych słowników innych kultur.
   

• Sennik Hebrajski – Sny miały duży wpływ na kulturę religijną .Magowie uważali, że jeden sen oznacza pojedynczego boga. Występowały u nich sny pozytywne i negatywne. Uważali, że gdy występował negatywny sen to on był nasyłany za przyczyną złych duchów.
  
  

• Sennik Indiański - w Indiach sny uważano za ukryte pożądania dusz.Członkowie plemion o najbardziej rozwiniętych snach byli Szamanami. Mieli tam kilka rodzajów szamanów, jedni uważali, że człowiek będzie zaspokojony rządami gdy wyrazi to w czasie snu. Byli też tacy co usiłowali uzyskać władzę za pomocą siły. Najlepsi magowie stawali na szczycie hierarchii i przepowiadali sny innym niżej postawionym ludziom.
   
• Sennik muzułmański – Muzułmanie uważali sny dobre i złe. Sny dobre były uzyskane ze strony boga, a złe od szatana. Gdy chcieli uzyskać jakiś sen wykonywali rytuały, które miały także zapobiec złym snom. W późniejszych czasach przepowiadanie snów było łączone z astrologią.
   
• Sennik Rzymski - starożytni Rzymianie dążyli aby dowiedzieć się wszystko na temat bogów. Było to za panowania Augusta, który powiedział ludziom, że jeśli wystąpi u kogoś sen związany z państwem miał przyjść i opowiedzieć całą jego treść przed zebranym tłumem słuchających. W Rzymie sny opowiadali gdy słuchaczami byli wysoko postawieni szamanie. Jednym z nich był Cyceron. Jedynymi informacjami, które uzyskiwali rzymianie były to informacje uzyskane ze snów. Preferowali ten sposób przez około tysiąc lat.
   
• Sennik Japoński - w Japonii do powstawania snów wymyślili domy modlitw, które pomagały uzyskać wymarzony sen. Najczęściej stosowali domy modlitw aby zapobiec problemom partyjnym. Jednym z domów bożych była świątynia w USA. Cesarz miał tylko i wyłącznie dla siebie pomieszczenie na marzenie o snach. W senniku japońskim występowały pozytywny jak i negatywne symbole, które przynosimy sukces lub niepowodzenia dla państwa.